Ας θυμηθούμε κάποια νόμπελ ειρήνης και ας βγάλουμε συμπέρασμα όχι τι είναι τα νόμπελ αλλά πως μεταφράζεται η ειρήνη...

Αρχικώς και για να θυμηθούμε από τα πρόσφατα:

Το 2010, η νορβηγική επιτροπή απονέμει το βραβείο νόμπελ στο φιλοαμερικάνο κινέζο ακτιβιστή Λιου Σαομπό. Για την ιστορία και μόνον...: Ο Σαομπό υποστήριξε τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ σε Κορέα και Βιετνάμ, έχοντάς τους χαρακτηρίσει ως πολέμους ενάντια στον ολοκληρωτισμό. Και δεν έμεινε μόνο στα γειτονικά του γενοκτονικά εύγε. Ο ίδιος είχε εκφραστεί δημοσίως υπέρ των πολύνεκρων νατοϊκών στρατιωτικών επεμβάσεων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.

Πριν τρία χρόνια (2009) η νορβηγική επιτροπή απονομής των βραβείων Νόμπελ επιτροπή (εξευτέλιζε) μεταφράζοντας με ρεαλιστικό τρόπο την έννοια της ειρήνης απονέμοντας το βραβείο στο νεοεκλεγέντα, τότε, πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα. Το κατά πόσο φιλειρηνιστής είναι ο πρώτος μη λευκός πρόεδρος των ΗΠΑ το διαβιούμε μέχρι και σήμερα... 

Το 2007 η επιτροπή απονέμει το νόμπελ ειρήνης στον Αλ Γκορ, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Μπιλ Κλίντον και υποψηφίου προέδρου των ΗΠΑ το 2000. Κατά τη διάρκεια της θητείας του Αλ Γκορ στο Λευκό Οίκο οι ΗΠΑ επιτέθηκαν στο Ιράκ (1993), τη Σομαλία (1993), βομβάρδισαν τη Σερβία (1998-99). Παράλληλα, κατά τη θητεία της κυβέρνησης την οποία στελέχωνε πέρασε στο αμερικανικό κονγκρέσο ο νόμος Χέλμς-Μπαρτον (1996) για την ενίσχυση του εγκληματικού οικονομικού αποκλεισμού της Κούβας, ενώ εντατικοποιήθηκε ο ισραηλινός εποικισμός στα Παλαιστινιακά εδάφη.

Το 2001 η επιτροπή απονέμει το νόμπελ ειρήνης στον τέως Γ.Γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν. Ένας τύπος ή ατυχής ή συμβιβασμένος με τις ιμπεριαλιστικές διαθέσεις. Αξίζει να αναφέρουμε την ανάμειξη του στο Κόσοβο, το περιβόητο σχέδιο Ανάν στην Κύπρο, τα εγκλήματα στη Ρουάντα και τη Συρία.

Το 1994 η επιτροπή απονέμει το νόμπελ ειρήνης στον Σιμόν Πέρες, σημερινό πρόεδρο του Ισραήλ. Δύο χρόνια αργότερα (1996) ως πρωθυπουργός, ο Πέρες διέταξε τον βομβαρδισμό κτιρίου του ΟΗΕ στην πόλη Κανά του νοτίου Λιβάνου όπου είχαν καταφύγει τουλάχιστον 700 πολίτες. Και φυσικά δεν ξεχνάμε τη μοίρα που έχει συνυπογράψει για τον παλαιστινιακό λαό.

Το 1990 η επιτροπή απονέμει το νόμπελ ειρήνης στον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Άραγες ο Γκορμπατσώφ και η περίφημη “περεστροϊκα” του (1985-1991) δεν ήταν που οδήγησαν στη στοχευμένη διάλυση της ΕΣΣΔ;

Το 1973 η επιτροπή απονέμει το νόμπελ ειρήνης στον Χένρι Κίσινγκερ, υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ στις κυβερνήσεις του Νίξον και του Φορντ. Λεπτομέρεια: Ο αποδεδειγμένα πολεμοχαρής Κίσινγκερ άφησε το στίγμα του στο Βιετνάμ, στον πολέμο του Πακιστάν (1971), στον βομβαρδισμό της Καμπότζης, στη ανάμειξη της CIA στον εμφύλιο πόλεμο στην Ανγκόλα (1975), στο στρατιωτικό πραξικόπημα στην Χιλή και προφανέστατα στην ανατροπή της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης Αλιέντε. Και στην Κύπρο...